சாபம்

நான் இவ்வுலகில் தோன்ற 
கடவுள் இழைத்த அநீதி 
என் தந்தையின் இழப்பு...
ஓர் உயிர் பிறக்க 
மறு உயிர் இறக்க 
என்பது தான்
கடவுளின் நீதியோ...
யாரை சோதிக்க 
இப்படி ஓர் பெருந்துயர்?
தந்தையை இழந்து 
தாயும் சேயும் வாழும் 
அவலத்தை கண்டு இன்புறவோ?
அல்லது 
பற்பல கனவுகளும் காவியங்களும் 
தன் மகளுக்காய் படைத்த 
தந்தையின் மனக்கோட்டை 
சிதைவுன்டத்தை எண்ணிக் களித்திடவோ?


எதற்காக இழைத்தாய் 
இப்பெரும் அநீதியை?
வருடங்கள் ஏழு 
காத்திருந்து 
சொல்லவொண்ணா 
பரிகாரங்களையும் பூஜைகளையும் 
உனக்காய் செய்து
பிள்ளை வரம் கேட்டு 
மன்றாடிய எனது பெற்றோரை
ஒரு புறம் மகிழ்வித்து 
மறு புறம் வேதனைக்குல்லாக்கினயே....
இதுவா கடவுளின் செய்கை?

எனக்காய் உயிர்விட்ட 
எனது தந்தையை எண்ணி 
நித்தம் வருந்தும் 
சாபத்தை என்னக்கேன் அளித்தாய்?
கணவரின்றி என் தாய் 
அனுபவித்த பல இன்னல்களும் 
எதற்காக?
ஒரு உயிரை கொடுத்து 
மறு உயிரை பறிக்கும் 
உன் சித்து விளையாட்டை 
எங்களோடு நிறுத்திக்கொள்...
இல்லையெனில் 
நீயும் ஒரு நாள் 
சபிக்கப்படுவாய்!!!