தந்தை முகம் பார்த்ததில்லை
கதைகள் பேசி மகிழ்ந்ததில்லை
நடை பயின்று கால்கள் வலித்ததில்லை
தோல் சாய்ந்து அழுததில்லை ...
இவை அனைத்திற்கும்
ஏங்கிய வருடங்கள்
இருபத்தி இரண்டு ஓடிவிட்டன...
இன்று நான் பார்க்கிறேன்
பேசி மகிழ்கிறேன்
கால்கள் வலியில் தேய்கின்றன
அழுவதற்கு ஆதரவை ஒரு தோல் உள்ளது...
ஆம்... உணதுரவால் உயிர் பெறுகிறது
நான் ஏங்கித் தவித்த
கிடைக்கப் பெறாத
என் தந்தை உடனான
நாட்களும் ஆசைகளும்...
No comments:
Post a Comment